3 Mayıs 2012 Perşembe

Karanlığa ithafen..



Sonsuz karanlık içinde,
Işık yakabildiğin oranda insansın sadece
ve aynı oranda mutlu.
Her şeyin bir sonu var,
ışığın da öyle...
Bir ışık söner, diğeri yanar.
Her yanan ışık ayrı bir umuttur,
mutluluktur..
Sonra söner ve yalnız hisseder insan.
Yalnızlık karanlıktır,
Karanlık, bir adım daha insan olmaktır. 

Ulaş/2011
akıbetinin ne olduğunu hatırlamadığım yağmurlu bir mart pazarı. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder